We gaan in ons onderwijs telkens uit van concrete erfgoedvraagstukken uit de praktijk. Door deze te beschouwen met elkaar en de docenten, door voor deze vraagstukken oplossingen of benaderingen uit te proberen, door over deze vraagstukken na te denken, ontwikkel je je als ondernemende erfgoedprofessional. Doordat er telkens andere kwesties en invalshoeken worden behandeld, word je een all-rounder en ontwikkel je je flexibiliteit.

2.1 Reinwardt uitgangspunten

Het onderwijs binnen de Reinwardt Academie is gestoeld op een aantal uitgangspunten. Erfgoed kun je benaderen vanuit verschillende dimensies: een materiële, een immateriële en een ruimtelijke. Bij een brede benadering van erfgoed hoort dat we deze dimensies integraal benaderen; we bekijken ze nooit geïsoleerd. Bij het inzichtelijk maken van de dynamiek van erfgoedvorming (en erfgoedontvorming!) zijn materiële, immateriële en ruimtelijke dimensies van erfgoed altijd in samenhang relevant. We noemen dit de integrale benadering.

Erfgoed is geen eigenschap, maar een afspraak of een kwaliteit. Een gesprek over erfgoed kan mensen dichter bij elkaar brengen, maar het kan hen ook verder uit elkaar drijven. Input van historische kennis kan de angel uit een conflict halen, maar kan ook juist zorgen voor nog meer spanning. Het kunnen laveren tussen de praktijk, de theoretische onderbouwing en professionele, maatschappelijke en persoonlijke ethische dilemma’s vergt een grote behendigheid van de erfgoedprofessional. Op de Reinwardt Academie zien we het als een belangrijk kenmerk van professionaliteit: een benadering waarbij elke keer zowel theorie als praktijk als ethiek mee worden genomen. We noemen dit de professionele benadering.

Een erfgoedprofessional heeft de ene keer met individuen en dan weer met groepen van belanghebbenden (of bijvoorbeeld met instituties) te maken. In gesprekken over erfgoed maakt het uit hoe, door wie, wanneer en in welke setting kennis wordt ingebracht en gedeeld. Het is heel belangrijk processen van erfgoedvorming (en -ontvorming) in een historische en ruimtelijke context te plaatsen, en je te verhouden tot de verschillende actoren (belanghebbenden) die in die processen een rol spelen. We noemen dit de contextuele benadering.

Als erfgoedprofessional maak je het verschil. Daarbij kijken we naar maatschappelijke thema’s of trends. Belangrijk is hierbij steeds kritisch te blijven kijken naar de framing van de thema's en de termen die in het maatschappelijk debat worden gebruikt. In het Reinwardt-beleidsplan 2019-2024 zijn drie maatschappelijke trends beschreven: duurzaamheid, inclusiviteit en technologie. Dit noemen we de maatschappelijk geëngageerde benadering. Wat is dat eigenlijk: inclusiviteit? En wat bedoelen we eigenlijk als we spreken over duurzaamheid?

Delen